بررسی موانع سازمانی توسعه رشته های مجازی در دانشگاه اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی موانع سازمانی توسعه آموزش مجازی در دانشگاه اصفهان است.  پژوهش از نوع آمیخته (کیفی- کمی) اکتشافی است و مشارکت کنندگان در بخش کیفی را کلیه مدیران و متخصصان فناوری اطلاعات در گروههای آموزشی و آموزش مجازی که 43 نفر بوده اند، تشکیل داده اند. از این میان به صورت هدفمند با 13نفر مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. جامعه آماری بخش کمی را کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان که 420 نفر بوده اند، تشکیل داده اند. 201 نفر از این جامعه با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند و با استفاده از پرسشنامه دیدگاه آنان در مورد موضوع پژوهش  مورد بررسی قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل یافته های حاصل از مصاحبه به شیوه مقوله بندی و نتایج پرسشنامه ها با استفاده از روش های آماری و کاربرد نرم افزار spss انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که، ضعیف بودن تعامل بخش آموزش مجازی با دانشکده ها و گروه های دانشگاه، ناتوانی بخش مجازی در جذب استادان توانمند و ضعف در اطلاع رسانی مناسب به اعضای هیأت علمی در مورد آموزش مجازی و مزایای ارائه رشته ها به صورت مجازی از جمله مهم ترین موانع سازمانی موجود در دانشگاه اصفهان برای توسعه رشته های مجازی برشمرده شده است.